het avontuur is over !

Het grote avontuur is dan toch echt over. Het is een geweldige tijd geweest met alleen maar leuke mensen en leuke avonturen maar vooral een heleboel mooie herinneringen. Vandaag was dan het grote afscheid. Wat nogal emotioneel verliep, aangezien Ellis en Lindsay een grote afscheidskaart waar iedereen in had geschreven hadden geregeld en een tas vol schotse lekkernijen, een schotse trui en een sleutelhanger voor mij hadden gekocht. Ik ga zeker nog eens terug om iedereen op te zoeken.

Mijn laatste week was wederom een week vol met bijzondere dieren en avonturen. We hebben afgelopen week een paar uilen binnen gekregen, helaas heef t niet iedereen het gered. Gelukkig heeft 1 van de 2 kerkuilen chicks het gered en een volwassen tawny owl. Ik heb een autopsie op de kerkuil chick uitgevoerd. Hij was zo mager dat er amper vet en spieren waren. Helaas heb ik niks bijzonders kunnen vinden wat zou hebben kunnen lijden tot zijn dood, waarschijnlijk is het dus gestorven van ondervoeding.

Een ander bijzonder dier was een torenvalk, waarom hij binnenkwam kan ik me eigenlijk niet meer herinneren. Wat ik wel nog herinner is dat hij het niet overleefd heeft en dat ik de mooiste veren heb gepakt voor mijn veren collectie…..

Daarnaast hebben we een noordse stormvogel binnengekregen. Het leek dat hij aan de betere hand werd totdat hij begon over te geven en een paar uur later dood in zijn kooi lag. De dierenarts heeft een autopsie gedaan en vond een vergrote slokdarm en een vergrote maag, ze was niet helemaal zeker of het normaal bij deze dieren is. Maar naar de afmetingen te kijken was ze bijna zeker dat dat zijn doodsoorzaak was. Dat om de een of andere manier de spieren te slap waren geworden en dat het voedsel niet verteerd meer werd. Een andere zeevogel die we binnenkregen was een kuifaalscholver ook hij lag al naar een paar uur dood in zijn kooi. De laatste kustbewoner was een zeekoet, deze bleek blind te zijn en is dus helaas geëuthanaseerd.

Afgelopen dinsdag was het Tabatha’s verjaardag. Edina en ik hebben 96 ballonen opgeblazen en die in haar cabin gepropt….. bleek dat ze achteraf bang was voor ballonnen….. Ze kon er uiteindelijk wel mee lachen. Daarnaast hebben we de main cabin een beetje versierd en een grote taart en een kaart voor haar gehaald. Het grappige was nog wel dat we haar met een smoes naar de winkel moesten lokken aangezien we in the middle of nowhere leefden en zij de enige met een auto was. Het moeilijkste was nog wel om alles te kopen zonder dat ze het zou zien. Tabatha hoefden geen boodschappen dus volgde ze ons. Op een moment dat ze op haar telefoon keek zijn Edina en ik als de bliksem weggerend om de verjaardag spullen te halen en af te rekenen. Gelukkig had ze helemaal niks door.

Voordat ik naar Hessilhead kwam zijn ze op een reiger rescue geweest. Het ging om een jonge reiger. 2 weken terug stonden we ervoor om hem vrij te laten aangezien hij nu volwassen is en goed at. ’s Middags toen ik zijn vis wou verversen merkte ik dat er een heel spoor aan bloed lag. Dat spoor leidde tot de reiger. Een van zijn poten was heftig aan het bloeden, ik heb hem gauw opgepakt en naar binnen gebracht. Het bleek dat hij aan beide poten bumble foot had. Wat eigenlijk een ontsteking is aan de voetzolen wat door verschillende oorzaken kan ontstaan. Toen ik hem naar binnen gebracht had hield Andy de reiger vast zodat ik de bumblefoot kon openen en wat weefsel kon weghalen. Daarna heb ik beide voeten moeten inzwachtelen en wat medicijnen gegeven en is hij weer naar zijn buitenverblijf gegaan. De volgende dag heeft de dierenarts hem onder narcose gebracht zodat ze er beter naar kon kijken. Het was inderdaad een ernstige zaak van bumblefoot. Normaal zou je het niet hechten maar in dit geval kon het niet anders. Een week later hebben we het verband eraf gehaald zodat we konden kijken of de hechtingen zijn werk deden, het zag er nog steeds niet goed uit voor hem, maar er zat langzaam vooruitgang in. Je zag ook niks aan hem dat er wat mankeerde, het enige wat heel erg begon op te vallen was dat hij nauwelijks meer at. Op een avond moest ik Jodie laten zien waar zijn verblijf was zodat ze zijn medicijnen kon geven. Eenmaal aangekomen lag hij dood onder zijn zitstok, er zat zelfs bloed in en rondom zijn bek. Jodie dacht in eerste instantie dat ik een grapje maakte. Maar toen ze zag dat het waar was betrok haar gezicht ook meteen. De dag erna heb ik een autopsie uitgevoerd samen met Lindsay.
We hadden al een vermoeden dat het iets met de luchtwegen te maken had aangezien er bloed uit zijn bek liep nadat we hem hadden gevonden. En inderdaad zaten we niet verkeerd. Zijn hele trachea zat vol met bloed net als zijn longen. Daarnaast zag zijn lever er ook niet best uit. We hebben het later na nog gecheckt met de dierenarts aangezien we nooit eerder een autopsie op een reiger hebben gedaan. Ze was het compleet eens met onze conclusie, gestikt door bloed in de luchtwegen. Hoe of wat de oorzaak was van een bloeding in de luchtwegen konden we niet meer achterhalen aangezien hij al in de vriezer was geweest voordat we een autopsie konden uitvoeren.

Een vreemde gebeurtenis afgelopen week was toch wel de vrouw met haar ganzen jongen. Op een middag kwam er een vrouw binnen met haar 2 ganzen jongen. Een van die ganzen had popping joints. Elke keer als hij opstond of probeerde te lopen schoten zijn kniegewrichten uit de kom. Die mevrouw was al naar de dierenarts geweest met hem maar hij had nog nooit eerder of had niet veel ervaring met spalkjes zetten. Hij zei tegen de vrouw dat de dierenarts bij Hessilhead wildlife rescue veel ervaring had met spalkjes zetten. wat volgens Teresa zelf niet waar is. Toch heeft ze er naar gekeken en ingespalkt.De vrouw was zo blij dat we haar huisdier gans hadden ‘geholpen’ dat ze maar liefst 40 pond doneerde. Nou als het mijn gans was had ik het niet eens geprobeerd en laten euthanaseren aangezien het een genetische fout is. Maar toch het was haar huis gans en daar doe je blijkbaar alles voor. De ganzen wonen zelfs in haar huis met een luier om, anders poepen ze zoveel. Nou ik kan je zeggen de ganzen die wij hebben die poepen elke 2 seconden. Dan kun je wel 40x per dag een schone luier om doen.

Een paar weken terug vonden we een enorm wespennest in het swan hospital. We hebben het destijds tegen de eigenaar verteld en hij zou er wat aan doen. Afgelopen week hing hij er nog. Dus David besloot het heft in eigen handen te nemen. Hij heeft een hele bus met ‘natuurlijke ingrediënten’ gif in het wespennest gespoten en tegen de wespen die er uit kwamen vliegen. Het duurde niet lang voordat de eerste wespen dood neervielen. We hebben toen het hele nest in een doos gekiept en in de fik gezet.

De leukste en nu nog schattigste patiënt die binnen kwam afgelopen week was toch wel een wezel die net een paar weken oud is. Nu kun je hem nog oppakken en aanraken maar hij zal al snel een gevaarlijk en agressief beest worden.

Afgelopen vrijdag heb ik een dubbele dienst gedraaid. Ik hoefde eigenlijk pas om 1 u te beginnen maar omdat het mijn laatste weekend was wilde ik de ochtend niet missen. Vandaar dat ik een dubbele dienst heb gedraaid. ’s Avonds was het zo stil dat Lindsay en ik ons ontzettend verveelde, we hebben daarom maar een paar miljoen selfies gemaakt en daarna zijn we in de keuken gaan zitten en hebben we bijna alle koekjes opgegeten. Want ja de baas was toch op vakantie…… hahaha.

Op zaterdagmiddag was ik onze grootste vossen welpjes aan het schoonmaken en blijkbaar had ik de deur niet goed achter me dichtgedaan en uiteraard moest er 1 ontsnappen. Toen ik erachter kwam dat ik er een miste ben ik als de sodemieter naar binnen gerend om iedereen te roepen om te helpen zoeken naar die vos. We hadden hem bijna totdat hij wegrende en we niet wisten waarheen. Ik heb toen 2 vallen gezet. Helaas hebben we niks gevangen. Maar op maandag ochtend net voor vertrek zag Ellis hem op de oprit rennen en toen verdween hij onder een van de meeuwen verblijven. Na meer dan een uur zitten prutsen hadden we hem eindelijk en kon hij weer terug naar zijn broertjes en zusjes.

Op mijn laatste avond kwam Jodie naar de main cabin gerend om ons te vertellen dat de eider eieren aan het uitkomen zijn. We zijn als de sodemieter naar het hospital gerend en ja hoor, je kon de kleine de schaal zien breken. De volgende ochtend was hij helemaal uit het ei gekropen en begon het andere ei ook uit te komen. Helaas heeft het 3e ei/kuiken het niet gered.

De afgelopen 3 maanden waren in een woord geweldig!!!! Ik heb een heleboel mooie herinneringen aan deze tijd en ik ga iedereen missen!!!