final countdown has begun

Het voelt nog steeds als gisteren dat ik hier aankwam en dat ik nog weken te gaan heb. Jammer genoeg is dat niet zo, aangezien ik nog precies 1 week te gaan heb.

Afgelopen week is er zoals gewoonlijk van alles gebeurt. Sommige leuker dan de andere..... Eigenlijk was het ook weer een weekje met primeurs.

Een paar dagen na mijn vorige blog, ging de vos met de deels geamputeerde staart weer onder het mes. Aangezien we de eerste keer alleen een klein stukje eraf hebben gehaald in de hoop dat, dat genoeg zou zijn, omdat vossen hun staart s 'nachts gebruiken om warm te blijven en voor balans etc. Maar helaas moest er meer af en nu rent hij vrolijk rond met en klein stompje aan het eind.

Als eerste kwam er een jan van gent binnen met een groot gapend gat. Alleen alles was intact, behalve de huid. Je kon zo alles zien zitten. Gay de eigenaresse heeft er gauw wat hechtingen ingezet. Blijkbaar hadden ze Teresa, de dierenarts niet verteld over hem en zijn wond met de niet-zo-nauwkeurige-hechtingen (communicatie moet soms nog uitgevonden worden hier) Dus een paar dagen nadat hij binnenkwam heeft Teresa hem alsnog netjes opnieuw gehecht. Het #$@% was dat hij nooit meer bij kwam van de anaesthesia....

Een paar dagen geleden zijn David en ik op een cygnet rescue geweest. (jonge zwaan) We kregen een telefoontje dat een van de cygnets in de knoop was geraakt met een visserslijn en dat het vastzat op een eiland in een park. Dus hebben we de opblaasbare kajak gepakt en zijn we er heen gereden. Toen we eenmaal ter plaatse waren zagen we de kleine zwaan meteen 'hangen' half in het water en half op het eilandje. Alleen papa zwaan was niet zo blij met ons. We hebben heel snel die boot opgepompt en zijn er snel heen gepeddeld. we hadden aan alles gedacht, handdoeken en een doos om de zwaan in te doen en een zwanenhaak voor het geval dat, maar het allerbelangrijkste waren we vergeten…. een schaar of mes om de visserslijn mee door midden te knippen..... Op de een of andere manier moesten we het loskrijgen en toen besloot David om de hele bramenstruik met zwaan en al los te trekken. Eenmaal in de boot en op de terugweg kwam papa zwaan weer terug en begon te dreigen en zelfs te pikken op de boot. Gelukkig heeft hij er geen gat in gemaakt. Aangezien we geen schaar of mes bij hadden konden we hem niet bevrijden uit de visserslijn. We zijn snel terug naar het center gereden en de lijn eraf gekregen. Het zat helemaal om zijn been en om zijn vleugels gewikkeld. Gelukkig is hij er goed van afgekomen met alleen een snijwond aan zijn been. We hebben hem een beetje pijnstilling geven en hem die nacht geobserveerd of alles goed ging zodat hij de volgende ochtend gezond en wel weer terug kon naar zijn familie.

We hebben de vorige scholekster, die we als een kleintje binnenkregen, afgelopen week vrijgelaten. Helaas kon ik niet mee. In het begin wilde hij niet vliegen en zat er maar een beetje verloren bij. Maar toen hij andere zag was hij weg . Een paar dagen later kwam er een nieuwe binnen, de vrouw die het binnenbracht was redelijk verdrietig, aangezien nogal beroerd en bloederig was. Je kon meteen zien dat het beestje het al had opgegeven en langzaam aan het sterven was. Terwijl David zich bekommerde om het beestje, handelde ik de vrouw / administratie af. Aan het eind vroeg ze nog of het te redden was, maar bij die tijd had David al zijn nek omgedraaid om meer lijden te voorkomen.

Datzelfde gold voor de volwassen eider (eenden soort). De mensen die het binnenbrachten vonden hem bloedend en al. Waarschijnlijk was het een hond die hem te pakken heeft genomen,( wat vaker het geval is bij eenden die wij krijgen), want hij had 2 grote gapende wonden die niet wilde stoppen met bloeden. Helaas konden we niks voor het arme beestje betekenen en zo werd het een avondmaal voor een van onze vossen.

De SPCA kwam afgelopen week met een egel binnen, ze was niet helemaal zeker met de situatie aangezien er iets op het oog zat. Ze dacht namelijk dat het een grote teek was dat precies op de oogbal zat, maar dat was het niet. Het was het oog zelf dat uitstak, waarschijnlijk heeft het een harde klap op het achterhoofd gehad, anders zou een oogbal er niet zomaar uitspringen. Helaas was het een oude wond en was het oog niet meer te fixen.

Een paar weken geleden kwamen er een paar eenden eieren, eider eieren en plevier eieren binnen. Ze zijn op de eider eieren na eindelijk uitgekomen. We hadden 3 plevier eieren en ze zijn alle drie uitgekomen. Helaas heeft 1 het niet gered. Op 2 eenden eieren na zijn ze ook allemaal uitgekomen ( stuk of 7) en de eider eieren zullen hopelijk snel uitkomen. De 2 eenden eieren die niet uitgekomen zijn zou ik weggooien, maar aangezien ik mijn handen vol had, heb ik ze maar zolang in mijn jaszak gedaan. Maar ja ik was het totaal vergeten en een paar uur later stak ik mijn handen in mijn jaszak en ja hoor 1 was gebarsten. Het was het ei met het ongeboren pulletje. Het andere ei was nog heel maar heb het toch open gemaakt, deze was niet bevrucht.

Afgelopen woensdag op mijn vrijde dag kwam er een filmploeg langs om een interview met Gay te doen over wilde katten. Het was best interessant en leuk om achter de schermen mee te kijken. Gisteren is hij (wij noemden hem James) opgehaald door zijn toekomstige eigenaren. Gelukkig hebben ze een grote tuin en wat bos er om heen, want een huiskat is het absoluut niet!

Afgelopen week hebben we vrij veel meeuwen binnen gekregen die helemaal onder de olie zaten. Lindsay en ik zijn een paar keer er op uit gerukt om ze op te pikken en ze daarna een goed bad te geven. Helaas heeft 1 van de 6 het gered. Ook hadden we een kraai die helemaal onder zat in teer, ook die hebben we meerdere malen moeten wassen en ingevet met wat boter zodat de teer eruit komt. Hij doet het heel goed en is al nieuwe veren aan het groeien, aangezien we sommige echt niet meer konden redden.